حسین نصیری نیا

هر دستورالعملی که کامپیوتر را به انجام کاری وادار میکند زبان برنامه نویسی میگویند.

شاید به توان مادر و زیر پایه زبان های برنامه نویسی را C و یا C++ و یا حتی جاوا دانست. این زبان ها به هرکسی که قصد ورود به این هنر و فن را دارد معرفی میگردد.

جزئیات در زبان‌ها مختلف متفاوت به نظر می‌رسند ولی تعدادی از ساختارهای اساسی در همه یکسان هستند:

HTML یک زبان نوشتن برنامه نیست و به برای نشانه گذاری استفاده می شود. به طور کلی، یک زبان برنامه نویسی به شما اجازه می دهد تا نوعی فرایند کاری را توصیف کنید. در حالی که HTML یک راه برای اضافه کردن متن و ساختار به متن است.

طبق اطلاعاتی که جمع آموری کردم متوجه شدم برنامه نویسان به دو دسته تقسیم میشوند: برنامه نویسانی هستند که کارشان نوشتن کد های سخت برنامه نویسی هست و گروهی دیگر برنامه نویسانی که کارشان بیشتر مربوط به گرافیک و ظاهر برنامه ها میشود.

برنامه نویسی(برنامه نویسی به انگلیسی:Programming)راهی است برای دادن دستورالعمل های کامپیوتری درباره آنچه که باید انجام شود. این دستورالعمل ها به عنوان کد شناخته می شوند و برنامه نویسان(برنامه نویس به انگلیسی:programmer) کامپیوتر برای رفع مشکلات و یا انجام یک کار، کد نویسی(به انگلیسی: codding) می کنند.

هدف نهایی توانایی بدست آوردن خروجی از یک ، قطعه نرم افزاری یا یک عکس است. به همین دلیل است که برنامه نویسی کامپیوتر اغلب به عنوان ترکیبی بین هنر و علم توصیف می شود. این مبحث تکنیکی و تحلیلی است، اما در عین حال خلاق است.

وقتی که من برای اولین بار به دنبال دوره های آموزش برنامه نویسی بودم. متوجه شدم که هیچ چیز نمیدانم. افرادی را میدیدم که به عنوان برنامه نویس کار میکنند و ده ها خط کد نویسی  میکنند. اما من زمانی که به کد ها نگاه می کردم هیچ چیزی متوجه نمیشدم. برای من واقعا عجیب بود که با چند خط کد چطور یک خرید آنلاین صورت میگیرد. یک بازی ساخته می شود یا حتی نرم افزار های حسابداری عملیات ها را انجام میدهند و حساب و کتاب می کنند. من این موضوع را به طور کامل تحقیق کردم. اما بیشتر مقالاتی که خوانده ام، پر از اصطلاحات فنی بود که من نمی فهمیدم. در یک مشکل عجیب و غریب در دنیای تکنولوژی B2B، من نمیتوانم چیزی را پیدا کنم که به وضوح و به سادگی توضیح داد.